Είναι ο βασικός ήρωας του Ελληνικού Θεάτρου Σκιών!

Ο Καραγκιόζης  φέρεται να είναι άσχημος, ξυπόλυτος, ρακένδυτος, μπαλωμένος και ντυμένος ρούχα που θυμίζουν την παλιά φορεσιά ενός φτωχού στο Βυζάντιο (πουκάμισο, γιλέκο, βράκα).  Σαν χαρακτήρας είναι  έξυπνος, πολυμήχανος, με τρομερή αίσθηση του χιούμορ όταν πειράζει τους άλλους, μα πολύ περισσότερη όταν αυτοσαρκάζεται. Έχει  πάντα τη δική του γνώμη και δεν φοβάται να την πει ακόμα κι όταν έχει συνέπειες. Μπορεί και υπερασπίζεται τον εαυτό του, δεν συμβιβάζεται ποτέ  και βρίσκει πάντα τρόπους να τη γλυτώνει. Είναι μεγάλο πειραχτήρι και ενώ είναι αγράμματος μπορεί και κάνει όλες τις δουλείες. Παρόλη  την φτώχεια του και την κακομοιριά του είναι χαρούμενος και πάντα αισιόδοξος.

Ο Χατζηαβάτης εμφανίζεται ως ο αδελφικός φίλος του καραγκιόζη παρόλο που είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτόν. Ο Χατζηαβάτης είναι δειλός και συμβιβασμένος με την εξουσία και κάνει όλα τα χατίρια του Πασά για να μην έχει ο ίδιος προβλήματα. Είναι κόλακας, καταφερτζής και κουτσομπόλης. Ο ‘‘Χατζατζάρης’’, όπως συνηθίζει να τον λέει ο Καραγκιόζης, είναι αυτός διαδίδει τα νέα στην πόλη κάνοντας τον τελάλη και ξεκινά πάντα πρώτα έξω από την παράγκα με αποτέλεσμα να ξυπνά το Καραγκιόζη. Κάνει κι άλλες δουλειές όπως μεσιτείες και θελήματα. Είναι δουλοπρεπής και εύπιστος με αποτέλεσμα να εκνευρίζει τον Καραγκιόζη κι εκείνος να του ρίχνει συχνά ένα χέρι ξύλο. Παρόλα τα κακά του όμως ποτέ δεν ξεχνά ότι είναι Έλληνας και πολλές φορές παρότι είναι δειλός δεν φοβάται να κινδυνέψει ακόμα και τη ζωή του για το καλό της πατρίδας του.

 

 


ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ

Είναι ο μεγαλύτερος από τα 3 παιδιά του Καραγκιόζη. Είναι έξυπνος και ο πιο εύστροφος συγκριτικά με τα αδέλφια του. Συχνά ο Καραγκιόζης τον χρησιμοποιεί για να τον βοηθήσει σε διάφορες ζαβολιές.

 

 

 

 

 

Είναι ο δεύτερος σε ηλικία γιός του Καραγκιόζη. Είναι σκανταλιάρης, μπουνταλάς και συχνά-πυκνά κοροϊδεύει τον Καραγκιόζη με αποτέλεσμα να τρώει τις περισσότερες καρπαζιές. Τον συναντάμε και με άλλα ονόματα όπως Κοπρίτης ή Σβούρας.

 

 

 

 

 

Είναι ο μικρότερος σε ηλικία γιος του Καραγκιόζη και είναι, από τους τρεις, το χαϊδεμένο παιδί. Επειδή είναι ο μικρότερος, προσπαθεί συνεχώς να αποδείξει ότι είναι και έξυπνος, κι έτσι πέφτει συνέχεια στις παγίδες που του βάζουν τα αδέλφια του. Τον συναντάμε και με το όνομα Μηρικόγκος.

 

 

Ο Μπάρμπα Γιώργος είναι ο θείος του Καραγκιόζη και αντικατοπτρίζει τη μορφή του αγνού, παραδοσιακού Έλληνα. Βλάχος, πρωτόγονος και με περίεργη διάλεκτο. Λεβέντης και ασυμβίβαστος, δεν δέχεται καμιά μορφή περιορισμού ή σκλαβιάς και πάει πάντα κόντρα στην εξουσία. Είναι από τις πλέον κωμικές μορφές του θεάτρου σκιών. Μεγαλωμένος στα βουνά, με υπεράνθρωπη δύναμη και με χαρακτήρα αγνό που δεν του επιτρέπει να σκέφτεται περίεργα πράγματα όπως κομπίνες, υποκρισίες και συμπεριφορές που δεν ταιριάζουν σε έναν γνήσιο, αυθεντικό άντρα. Είναι το αντίπαλο δέος, από την πλευρά των Ελλήνων, προς τον Πασά γιατί συχνά-πυκνά εμφανίζεται να διαφωνεί μαζί του και να δέρνει τον Βεληγκέκα.

 

 

Ο Πασάς είναι η μορφή που συμβολίζει την εξουσία. Αυστηρός, απότομος, με διάθεση για τιμωρία προς τους Έλληνες, αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να είναι και όσο πιο δίκαιος γίνεται. Έχει ως εκτελεστικό όργανο τον Βεληγκέκα, ο οποίος είναι χειροδύναμος, και συχνά η τιμωρία είναι να τον βάζει να δέρνει όποιον δεν υπακούει. Προσπαθεί να βρει τρόπο να τσακώσει τον Καραγκιόζη, αλλά εκείνος, με την εξυπνάδα του, καταφέρνει πάντα και τη γλυτώνει.

 

 

 

 

Ο Βεληγκέκας είναι το εκτελεστικό όργανο της εξουσίας και δη του Πασά. Είναι μεγαλόσωμος, χειροδύναμος και απόλυτα πιστός στον Βεζίρη. Είναι αυτός ο οποίος κυνηγάει συνέχεια τον Καραγκιόζη και πολλές φορές καταφέρνει να τον πιάσει και να του δώσει ένα χέρι ξύλο. Συναντάει δυσκολίες μόνο με τον Μπάρμπα Γιώργο, για αυτό προσπαθεί πολλές φορές, με πλάγιο τρόπο, να τον πείσει ότι πρέπει να γίνουν φίλοι.

 

 

 

Το όνομα του είναι Διονύσιος Φρίγκος και η καταγωγή του είναι από τη Ζάκυνθο. Έχει κομψό ντύσιμο και μιλάει όπως κάθε επτανήσιος: γρήγορα και τραγουδιστά. Έχει ρομαντικό χαρακτήρα, λεπτούς τρόπους και το ντύσιμο του είναι επηρρεασμένο από την Ιταλό-Ελληνική κουλτούρα (μακρύ φράκο και ψηλό καπέλο). Εμφανίζεται στο πανί πάντα τραγουδώντας Ζακυνθινές καντάδες. Ενώ συχνά εμφανίζεται να μην έχει πολλά κότσια, παρ' όλα αυτά πάντα τολμά! Οι ευγενικοί του τρόποι τον κάνουν πάντα συμπαθή.

 

 

Το όνομα του είναι αντιστρόφως ανάλογο με το παρουσιαστικό του. Παρόλο που το όνομα του σημαίνει "όμορφος", εκείνος είναι ένας κοντός άνθρωπος με τεράστιο κεφάλι, τεράστια μύτη, κοντά πόδια και ασόβαρο ύφος. Έχει παντελή έλλειψη αυτογνωσίας, τόσο πολύ που είναι πεπεισμένος ότι έχει θεϊκή ομορφιά. Ονειρεύεται ότι είναι παντοδύναμος και ότι θα καταφέρει να παντρευτεί την πιο όμορφη, πιο έξυπνη και πιο πλούσια γυναίκα στον κόσμο. Όποιος και να τον αντικρίσει τρομάζει τόσο πολύ που εξαφανίζεται από το πανί τρέχοντας, αλλά εκείνος απορεί για την αντίδραση αυτή. Έχει τόσο μεγάλη αλαζονεία που πολλές φορές ο Καραγκιόζης θυμώνει τόσο πολύ που φτάνει στο σημείο να χειροδικήσει.

  

 

Το όνομα του είναι Σόλωμον και είναι γνωστός ως Σολωμός. Είναι ψηλός κι εύκαμπτος, με μακρύ λαιμό, πράγμα που εμπνέει τον Καραγκιόζη να του κάνει άφθονο καλαμπούρι. Είναι έμπορος, τσιγκούνης και πολλές φορές εμφανίζεται ως σπιτονοικοκύρης του Καραγκιόζη. Καλοντυμένος, με μοναδική έγνοια μονίμως το χρήμα. Το σώμα του γέρνει πάντα μπροστά, με αποτέλεσμα να μοιάζει με ζητιάνο.

 

 

 

 

Το όνομα της Βεζυροπούλας είναι Φατμέ. Είναι η μονάκριβη θυγατέρα του Πασά την οποία προσέχει σαν τα μάτια του. Είναι όμορφη, έξυπνη και μορφωμένη. Γίνεται πολλές φορές αντικείμενο πόθου και λατρείας των περισσότερων χαρακτήρων που εμφανίζονται στο Θέατρο Σκιών, εκτός από τον Καραγκιόζη που του είναι τελείως αδιάφορη. Προσπαθεί πάντα να εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι είναι κόρη του Πασά, παρ΄όλα αυτά όμως είναι καλοκάγαθη και δίκαιη.

 

 

 

Ο Μέγας Αλέςξανδρος είναι ο γνωστός ήρωας της Ελληνικής ιστορίας. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο πανί για την παράσταση "Ο Μέγας Αλέξανδρος και το Καταραμένο Φίδι", η οποία στην ουσία αναφέρεται στην ιστορία του Αγίου Γεωργίου και οι Έλληνες καραγκιοζοπαίχτες, επειδή δεν ήθελαν να βγάλουν τον Άγιο στο πανί, προτίμησαν του φιγούρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Είναι ο πιο δυνατός και πιο έξυπνος ήρωας του θεάτρου σκιών, και στις παραστάσεις είναι αυτός που πάντα μπαίνει μπροστά και δίνει την λύση ώστε να μην κινδυνέυουν οι υπόλοιποι.